مشی سیاسی حزب توده ایران ۶۱-۱۳۵۷

سایت «۱۰ مهر»، با توجه به حساسیت شرایط میهن ما در حال حاضر، و با نظر به اهمیت تاریخی ارزیابی‌های رهبری وقت حزب توده ایران از انقلاب مردمی و ضدامپریالیستی بهمن ۱۳۵۷، این ویژه‌نامه را تدارک دیده است.

«۱۰ مهر»: با سپاس فراوان از اینکه این فرصت را در اختیار ما قرار داده‌اید تا با شما به‌عنوان یکی از رهبران و مسئولان حزب توده ایران در دوران فعالیت علنی (۶۱ ـ ۱۳۵۷) گفت‌وگو کنیم. هدف ما از انجام این گفت‌وگو این است تا از طریق بازگویی واقعیت از زبان شما، برخی ابهامات که اخیراً از طریق انتشار تحلیل و تفسیرهای متفاوت در فضای مجازی ایجاد شده است، برطرف گردد.
 
 

«طرح برنامه نوین حزب توده ایران تحقیقاً‌ مهم‌ترین سند سیاسی است که تاکنون از جانب حزب ما انتشار یافته است.
این طرح نه تنها از آن‌جهت دارای اهمیت است که جهان‌بینی و اصول مرامی حزب توده ایران، مشخصات جامعه کنونی ایران، مرحله انقلاب کشور ما و هدف‌های غايی حزب را تصریح می‌کند، بلکه از آن‌جهت نیز واجد اهمیت است که برای نخستین بار در تاریخ حزب ما وظایف مبرم و شیوه‌های عمل حزب را در شرایط کنونی مبارزه انقلابی علیه امپریالیسم و ارتجاع، در پیوند با هدف‌های دورتر مرحله انقلاب ملی و دمکراتیک یک‌جا مطرح می‌سازد.

یک رشته مسایل عمده سیاسی و سازمانی در دستور کار پلنوم پانزدهم قرار داشت.
مهم‌رین آنها، تصویب نهایی برنامه و اساسنامه جدید حزب بود، که طرح آن از مدت‌ها پیش در میان ارگان‌ها، اعضا و هواداران حزب توده ایران وسیعاً‌ مورد بحث و مشورت قرار گرفته بود.

رفیق شهید جوانشیر در این مقاله‌‌ درباره شعار «سرنگون باد رژیم استبدادی شاه» تصریح می‌کند که بنابه خصوصیت تاکتیکی آن «تحول بنیادی اجتماعی و سیاسی را به‌ناچار درنظر نمی‌گیرد، بلکه تغییراتی را پیشنهاد می‌کند که در چارچوب نظام اقتصادی ـ اجتماعی موجود ایران قابل اجراست.» 
رفیق جوانشیر بر این موضوع تأکید می‌کند که «در فاصله انجام یک مرحله انقلاب»، «از نظر حزب طبقه کارگر به‌هیچوجه یک‌سان نیست که کدام قشر از طبقات حاکمه وزن بیشتری در حکومت کسب کند.»