پیام رفیق محمد‌علی عمویی به‌مناسبت درگذشت رفیق علی خاوری

درگذشت رفیق خاوری را به همه رفقای توده‌ای و دوستداران او تسلیت می‌گویم. رفیق علی خاوری یار دیرین و هم‌رزم و هم‌بند من در سال‌های زندان رژیم ستم شاهی بود. او و زنده‌یاد پرویز حکمت جو جان بر‌کفانی بودند که برای بهبود شرایط تشکیلاتی و سیاسی حزب توده ایران به داخل کشور مأموریت یافتند. ولی با توجه به رسوخ گسترده ساواک، خیلی زود در دام پلیسی عباسعلی شهریاری گرفتار شدند. آنها با دفاع جانانه از حقانیت مبارزه حزب توده ایران علیه ستم شاه و عوامل امپریالیسم شجاعت بسیار از خود نشان دادند. دادگاه نظامی آنها را محکوم به مرگ کرد و تنها کارزار جهانی احزاب کمونیست جهان حکومت شاه را مجبور به ابطال حکم دادگاه کرد. زنده‌یاد رفیق خاوری به‌مدت چهارده سال در زندان‌ها و تبعید‌گاه‌های مختلف به‌سر برد و تنها در آستانه انقلاب سال ۱۳۵۷ از زندان رهایی یافت.

پیوند ما بار دیگر با فعالیت علنی حزب توده ایران تجدید شد. رفیق خاوری در پلنوم هفدهم کمیته مرکزی حزب توده ایران بار دیگر به عضویت کمیته مرکزی انتخاب شد و یکی از اعضای هیئت دبیران حزب بود.

ضرورت مداوای چشم و قلب او حزب را برآن​ داشت تا برای انتقال وی به اروپا اقدام کند. و چه تصمیم به‌جایی بود. چرا که کمی پس از آن ضربات به پیکر حزب توده ایران وارد شد و تقریباً کلیه رهبری و کادرهای حزب دستگیر و زندانی شدند. حضور رفیق خاوری در اروپا باعث برافراشته نگهداشتن پرچم پر افتخار حزب توده ایران بوده است.

با توجه به مسائلی که در یکپارچگی حزب توده ایران در سال‌های اخیر پدید آمده بود نامه‌ای به رهبری حزب توده ایران ارسال کردم و در آن  خواستار تلاش برای به هم پیوستن بخش‌های مختلف حزب توده ایران که با نام‌های گوناگون به فعالیت توده‌ای ادامه می‌دادند، شدم. امید داشتم و هم‌چنان امیدوار هستم که این پراکندگی تشکیلاتی منجر به یگانگی شود. با درگذشت تأسف‌بار رفیق خاوری شانس به نتیجه رسیدن این اقدام تا حدودی کاهش یافته است ولی امیدوارم علاقه‌مندان به وحدت صفوف حزب هم‌چنان به تلاش خود در این جهت ادامه بدهند.
محمد‌علی عمویی
دوم فروردین ۱۴۰۰ خورشیدی