سیاسی

تا زمانی که تحریم‌های آمریکا پابرجاست، بعید به‌نظر می‌رسد شرکت‌های اروپایی حتی تا اندازه‌ای با ایران معامله کنند. حداقل، این تجربه حتی پس از امضای قرارداد ۲۰۱۵ وجود داشت. امروز، همبستگی فراآتلانتیک بسیار قوی‌تر از هفت سال پیش است و اروپایی‌ها به‌هیچ‌وجه نمی‌توانند گارد ریل‌هایی را که ایالات متحده قرار داده است کنار بگذارند.

مسأله‌ اصلی، مطالبات قانونی و برحقِ کارگران است؛ جزئیات آنچه پشت درهای بسته‌ هیأت دولت می‌گذرد، نه مشخص است و نه اهمیت چندانی دارد؛ وقتی پانزدهم خرداد وزیر کار اعلام کرد افزایش حقوق بازنشستگانُ میانه‌بگیر ده درصد است، جامعه‌ هدف فارغ از ترکیب موافقان و مخالفان این تصمیم در دولت، صرفاً به معیشت خود اندیشند و صرفاً به ناچیز بودن افزایش دستمزد در مقابل تورم سرسام‌آورِ اخیر اعتراض کردند. امروز هم کارگران به آنچه می‌اندیشند، صرفاً معیشت است؛ دستمزد عادلانه، شایسته و مطابق با سبد هزینه‌های زندگی، حق مسلمِ کارگران شاغل و بازنشسته است.

در حالی که چین که می‌خواهد تا سرحد امکان تحریم‌های ایالات متحده را دفع کند، عقب مانده است، شرکای آن ایران و روسیه در حال انجام اقدامات لازم برای شکستن سیطره مالی جهانی غرب هستند / ایران و روسیه در ایجاد شبکه‌های مالی جایگزین برای دور زدن تحریم‌های غرب پیشتاز هستند.

روسیه در حال حاضر خروج برخی از نیروهای خود از سوریه را برای تقویت نیروهای خود در اوکراین آغاز کرده است. سربازان روسی که از سوریه عقب‌نشینی کرده‌اند، اکنون با ایرانی‌ها یا شبه‌نظامیان طرفدار ایران جایگزین شده‌اند. طبق گزارش‌ها، عملیات جدید ایران قبلاً با درخواست بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه و با موافقت روسیه صورت گرفته است، که نشان‌دهنده اعتماد رهبری سوریه به ایران برای پُر کردن خلاء نیروهای روسی است. اسد رئیس‌جمهور سوریه اخیراً به ایران سفر کرد تا در مورد این موضوع با رهبری ایران گفت‌وگو کند. با قتل هدفمند یک افسر ایرانی در سوریه، اسرائیل آشکارا می‌خواهد این سیگنال را به تهران و دمشق ارسال کند که تل‌آویو افزایش حضور ایران در سوریه را تحمل نخواهد کرد.

از دیدگاه ایران، علاقه به برجام بسیار کاهش یافته است، در واقع دیگر فقط نمادین است. از این رو نمی‌تواند مانند تابستان ۲۰۱۵ بحثی در مورد پیشرفت در «توافق» به‌نفع «ایران» وجود داشته باشد. این بار، غرب است که برای خرید نفت و گاز در خارج از روسیه، بسیار فوری به چنین توافقی نیاز دارد. در همین حال، ایران می‌تواند بسیاری از اتحادهای جدید را مدیریت کند.