بودجه سال ۱۳۹۸

دولت حسن روحانی همچون اسلاف خود در ۳ دهه گذشته و به بهانه کاهش هزینه‌های عمومی، هجومی گسترده به آموزش و پرورش را آغاز کرده است. تسری سیاست‌های نئولیبرالی به حوزه آموزش و پرورش علاوه بر طبقاتی شدن گسترده‌تر آموزش در ایران، اثر گسترده‌ای بر آماده‌سازی نیروی انسانی متبحر برای برنامه‌های توسعه اقتصادی آینده ایران خواهد داشت. این برنامه‌ریزی گسترده دولت برای نابودی این حوزه، سرکوب گسترده فعالان صنفی و سندیکایی در حوزه آموزش و پرورش را معنی‌دارتر از گذشته می‌کند​.  

تحریریه «مهر»: پس از ارائه لایحه بودجه سال ۱۳۹۸ به مجلس، بحث‌های گوناگونی در مورد زوایای مختلف این بودجه در میان اقتصاد‌دانان ایران درگرفته است. غالب این بحث‌ها نگاهی انتقادی به بودجه پیشنهادی سال آینده کشور بوده است. به شکل کلی، می‌توان انتقادها به این لایحه را متناسب با گرایش اقتصادی منتقدانش به دو دسته تقسیم کرد. اقتصاد‌دانان راست‌گرا این لایحه را از حیث منابع و مصارف ناتراز و ناشی از نگاه بسیار خوش‌بینانه دولت به حصول منابع فرضی در سال آینده می‌دانند که نهایتا سبب استقراض از بانک مرکزی و بانک‌های تجاری و رشد پایه پولی خواهد شد.